mavik

Poniedziałek, 12 października 2009 | Komentarze 8

Deszczowo, rowerowo


"Cztery koła źle" chyba wziął ktoś to zbyt dosłownie :P

Błotnik w ekonomicznej (kurierskiej) wersji.

Chyba zaczynam zanudzać tymi zdjęciami..
Założyłem wreszcie nowe przednie kółko. Zauważalnie lżej się kręci.

Powrót w deszczu po łąkach, polach ;)

Niedziela, 11 października 2009 | Komentarze 2

Nieoficjalny Maraton Cyklomaniaka
Czwarta już edycja nieoficjalnego maratonu, co roku jest możliwość sprawdzenia się z najlepszymi z Łodzi. Tym razem niestety pogoda nie napawała optymizmem ale nie była przeszkodą w dobrej zabawie.
Dojeżdżam na mostek w Arturówku gdzie wydawało mi się, że będzie zbiórka. Nie było nikogo już miałem wątpliwości czy czasem nie odwołali maratonu. Na szczęście wszyscy się odnaleźli 200m dalej. Po szybkiej rejestracji nastąpił start z mostka w 51-osobowym składzie. Na początek dość spokojnie. Czołówka znika z pola widzenia przed wyjazdem z lasu. Od początku chce jechać z kimś bo trasę słabo znam i nie chcę się zgubić. Na szczęście nie ma z tym problemu, praktycznie całą trasę jechałem z kimś kto znał ją lepiej więc nawet się nie pogubiłem. Trasa wymagająca więc można się było zmęczyć.
2 fotki wykonane przez Lazego (P.L.)


Mieszanie w wynikach.

Najlepsi w Łodzi. Od lewej: Kamień, Maniek i Ciesiel.

Najlepsze rowerzystki: Kinga, Laura.

Pluca odbiera nagrodę specjalną za zajęcie 13 miejsca.

Nagrodzony Mucha za duże postępy w rowerowaniu.



Po zakończeniu nastąpiła degustacja głównej nagrody, później w paczką BS do baru się trochę rozgrzać.
Maratonowe cyferki:
V max: 53km/h
dst: 57,77km
czas: 2:24
miejsce 7/51 startujących 7/41 będących w klasyfikacji
puls:
śr 170
max 185

Sobota, 10 października 2009 | Komentarze 12

Foto Pabianice
Na kolejną edycję "Foto Dej", tym razem do fabryki Pawelana w Pabianicach.
Niestety nie wpuszczono mnie do środka ponieważ po zapisaniu się nie potwierdziłem dodatkowo chęci przybycia. Chętnych było wielu dlatego usłyszałem, że: "nic się nie da zrobić". Miałem wejść do środka od strony rzeki ale stwierdziłem, że się nie opłaca, światło nie było odpowiednie więc i tak pewnie nic ciekawego bym nie wyczarował pod presją czasu (na robienie zdjęć grupy miały po 90min). Bez pośpiechu więc zwiedziłem przyległe zabudowania i fabrykę z zewnątrz.


.

..

...

:)


Zawsze trzeba dostrzec jakieś plusy. Uczestnicy którzy byli w środku na pewno nie mieli takich ujęć ;)























Zauważyłem, że ilość, jakość, sposób robienia zdjęć zależy w dużej mierze od nastroju. To, że zdjęcia nie są kolorowe nie jest więc przypadkowe.
+

Piątek, 9 października 2009 | Komentarze 9

Nowa rama
Testowanie ramy którą nabyłem jakiś czas temu. Na początek do pracy z górki. Próbując hamować rozbujałem się do prędkości 46,2km/h (jechałem bez hamulca więc jakoś nie mogłem wolniej). Zanim dojechałem do pracy spadł łańcuch jak się okazało było to spowodowane tym, że nie dokręciłem śrubek trzymających blat. W efekcie czego 3 śrubki się odkręciły i zginęły! Do tego licznik przestał działać. Dzień nie zaczął się zbyt dobrze ale wszystko zaraz naprawiłem i mogłem śmigać dalej. Pod koniec pracy po centrum rozwożąc gazetki, przy okazji spotkałem żelka. Wracając zrobiłem tygodniowe zakupy. Plecak kurierski naprawdę może dużo pomieścić ;)



Kolega testuje ostrzaka.



Przełożenie 39x16, czyli ok 2,44. Poprzednio było 42x16, teraz więc sporo lżej.

Czwartek, 8 października 2009 | Komentarze 0

Po dojechaniu do pracy okazało się, że mogę wziąć dzisiaj wolne. Posiedziałem trochę i pojechałem do Dynama zakupić tarczę do korby i przetransportować nagrody na maraton. Wróciłem do pracy i pojeździłem trochę z kursami. Po południu wziąłem się w końcu za zmianę ramy w ostrzaku. Wieczorem przejażdżka do Parku Staszica ... :)
+

Środa, 7 października 2009 | Komentarze 0

Bez rewelacji, chociaż lepiej niż ostatnio z jazdą.


Alley... wkrótce...

Wtorek, 6 października 2009 | Komentarze 0

Trochę deszczu, zamulania ciąg dalszy.
max 46,2km/h

Poniedziałek, 5 października 2009 | Komentarze 1

Kurierskie zamulanie
Strasznie ciężko się dzisiaj jeździło po wczorajszej Odysei.

Niektórzy biorą wszystko zbyt dosłownie... :P

Stawy Jana

Co to za roślina?

Niedziela, 4 października 2009 | Komentarze 1

Odyseja
Drugi dzień zawodów.
Na start podjeżdżamy już po rozdaniu map. Nie miało to jednak większego znaczenia bo i tak kolejność zaliczania punktów była z góry narzucona.
Start tym razem odbył się spod ośrodka Caritasu gdzie mieliśmy bazę noclegową.

Startujemy z Kubą z małym opóźnieniem ale udaje nam się to nadrobić na początkowych odcinkach asfaltowych.
Zdobywamy kolejne punkty bez większych błędów. Pomimo zmęczenia z poprzedniego dnia jechało się zadziwiająco dobrze. Złapana przeze mnie guma wybija mnie niestety z rytmu i dodatkowo tracimy kilka minut na zmianę dętki.




Przed ostatni punkt w Kalwarii Zebrzydowskiej zdobywamy bez namysłu bo znałem ten teren z wycieczki krajoznawczej. Niestety popełniam błąd chcąc skrócić drogę pakujemy się przez wzniesienie przez co tracimy cenne minuty i siły.


Zwycięscy!

Po wszystkim spakowaliśmy się i pojechaliśmy ponownie do Schroniska Kudłacze koło Pcimia po kolegę.


Ostatecznie zawody ukończyliśmy na 25 pozycji z czasem 14:35
Dziękuję wszystkim za świetną atmosferę i do zobaczenia na Odysei za rok!

V max 72,7km/h
puls max 177 śr 137

Sobota, 3 października 2009 | Komentarze 2

Odyseja - czyli to na co czeka się cały rok
Chmury się rozwiewają, u sąsiadów piwo się chłodzi... Dzień zapowiada się dobrze.

Na miejsce startu ruszamy w dół do Stryszowa. Max 72km/h.
Odprawa techniczna. Roman jak zawsze nad wszystkim panuje. Pomimo, że wymyślił trasę, postanawia również się z nią zmierzyć i startuje razem ze wszystkimi.

Humory i pogoda dopisują.


Analiza wariantów.



Może śmigniemy tędy?


Ja z Kubą stwierdzamy, że "zrobimy" PK przeciwnie do wskazówek zegara zaczynając od północy. Nie był to trafny wybór ale o tym przekonujemy się kilka godzin później...
Byliśmy zafascynowani terenem rozgrywania zawodów. Do tego piękna słoneczna pogoda, czego chcieć więcej?

PK 4 ruiny zamku.


Niestety zapomniało mi się zrobić fotki na PK 3. Może dlatego, że na początku się trochę spieszyliśmy żeby wszyscy nam nie odjechali :P

PK 1 bez większych problemów, ale podjazd na tą górkę mnie trochę zaskoczył. Wcześniej jakoś nie wierzyłem, że suma podjazdów wyniesie prawie 3000m. Po tym podjeździe spostrzegłem, że wszystkie PK są usytuowane na górkach więc na pewno nie będzie lekko.

PK 2 zdobywamy bezbłędnie.

PK 3 zdobyty równie dobrze jak poprzedni chociaż pojechaliśmy okreżną drogą asfaltową.

Kuba sobie odpoczywa. Czas ucieka ale w sumie to nie przyjechałem tutaj się ścigać.

PK 6

Bardzo przyjemne przeloty z PK 6 przez PK 7 do PK 11. Według mnie powinno być więcej dróg gruntowych. Pięknie się jechało po tych kamieniach i błocie. Żeby zdobyć PK 7 tracimy niepotrzebnie ok 20 min na jechanie wzdłuż potoku a właściwie prowadzenie rowerów po rzece.



Przed następnym punktem zaopatrzyliśmy się w wodę i niezbędne węglowodany do dalszej jazdy. Znowu trochę zaczęliśmy kluczyć bo drogi w terenie nie były kompatybilne z tymi na mapie.


PK 11 - Godzina 15:10 tutaj spostrzegliśmy nasz błąd w wyborze trasy. A mianowicie PK 12, 13 10 i 9 zamykane są o godz 16. Mielismy niecałą godzinę na ich zdobycie! Odpuściliśmy więc PK 12 i PK 13 za co złapaliśmy 165min karnych :(
Naszym celem na dzisiaj stało się teraz dotarcie do Lanckorony przed upływem godz. 16:00.

Porzucamy więc polne drogi by jak najszybciej dotrzeć do asfaltu.

Do PK 10 docieram z małym błędem nawigacyjnym.

Jedziemy coraz szybciej. Przed Lanckoroną zrobiłem minutową przerwę na rozprostowanie bo zaczęły mnie łapać skurcze.

Na PK 9 docieramy 5 min przed jego zamknięciem. Dopadłem perforatora po sekundzie to mnie dopadły skurcze więc poleżałem sobie chwilę.
Dzisiaj już nam się nigdzie nie spieszyło.

Dalej pojechaliśmy już spokojnie rozmawiając sobie po drodze.

PK 8 - nasz ostatni. Pojawiła się grupka zawodników więc do mety chcieliśmy jechać z nimi. Wyprzedziliśmy ich i ... skręciliśmy za wcześnie :/



Kończymy etap na 26 miejscu.
puls śr: 145

Po wykąpaniu się, zjedzeniu pysznej kolacji w stołówce pojechaliśmy samochodem do schroniska Kudłacze na ognisko. Porzucamy samochód i w ciemnościach brniemy pod górę. Podobno miało być kawałek czarnym szlakiem. Szliśmy kilka kilometrów przez 2 godz.
Bufet był dobrze wyposażony ale z płynów raczej nie korzystaliśmy bo po kilku godzinach znowu będzie "trzeba" jeździć. Wracamy przed 2:00